⚪️
با تو که حرف مىزنم؛
سَبُک مىشوم.
انگار که در تنم جز رگ هاى پیوسته، چیزى نیست.
رگ هایى که جُز مِهرِ تو در آن جارى نیست.
کور مىشوم؛
همچون پرنده اى که در میانِ انبوهِ ابر هاىِ سپید بال میزند.
جهان در تصورش بهجز سپیدیِ ابر نیست.
و
جهان در تصور من؛
بهجز نورِ مُطلَقِ تو نیست.
⚪️
#تبلور_مهر
