🌿
نوایِ نابِ نوازنده اش، دیباچه‌ی پگاهم بود؛
پرستو را می‌گویم.
چلچله‌ای که تازه از سفری دراز بازگشته است؛
و بوی عطر بهاری که رو به انجام است.
کجاست آبگینه‌ی تَنگى میانِ حجمِ فراگیرِ تُنگ هاى بغض‌آلود؟!
که من نهفته بدارم شمیمِ شوخِ اردیبهشت را در آن؟!
و شاد بماند هماره!
پر از نگاره‌ی گل‌های گرمِ از شمیمِ نوازش،
پر از شکوه، شکوه عشق و هوایى که بى تکرار است.
#تبلور_مهر
🌿
